Page 221 - Carmina - Poesie latine
P. 221
655 si quis queratur atque fundat lacrumas;
namque haec dolore sublevant praecordia
curasque cordis et labores eluunt.
XXIV. - AD DULCEM AMICULUM ANTONOMASIAN
Nullus in sola mihi ludit aula
ora qui vultu referens paterna
660 natus in multos animum fugacem
proroget annos.
Tu memor nostros animo repone,
dulcis optivo mihi corde fili,
spiritus: dices nova iato sepulti
665 carmina vatis.
XXV. - O DOMUS...
(EX ADOLPHI DE BOSIS CARMINE TRANSLATUM)
Felix nidule, quem facit
diligens amor, o domus,
qua ridens sedeo ad meos
externatus amores,
670 ut fidum mihi murmurant
omni gaudia ab angulo;
cum vix per nebulam gemens
impellat dolor aures!
Iam curae procul et labor
675 cesserunt: penitus nitet
totoque interea volat
caelum corde serenum.
Nam quidquid tulimus diu,
nunc vanescit in osculis
680 natorum, omnia limpidis
ignorantium ocellis.
XXV. - CASA
Casa, o diletto nido
che industre amor compose,
dove fra intatte rose
sogno e al mio ben sorrido,
quale linguaggio fido 670
221
